Het is zo klein,
dat me ontgaat
dat het als een olifant in de woonkamer staat.
Het toetert,
het klappert
het pakt een stuk zandkorrel op
kleit het tot een blok
en gooit het naar mij.
In de uren die ik niet aan een ander besteed,
denk ik aan ze.
Waar het allemaal niet aan ligt,
wat het niet krijgt.
© Riekie Weijman. Meer lezen? woordenvooralles.nl
Geef een antwoord