Zielenvragen

‘Jouw hoofd leert je naar je lijf te gaan.’
Ik heb het vaker gehoord,
en toch, ik schrik,
en zoek woorden om te vragen of ze mijn hoofd wel snapt.
Dat denken heeft me wel tot hier gebracht.
Tot hier, ja.

Ik sluit even mijn ogen.
Het lopen. Het rennen. Naar en van.
De stofwolk achter me,
in de haast was ik vergeten
het pad te geven waar het recht op had.
Water aan de regen.

Als ik in maanden tel,
staat de kat weer wat hoger op de poten.
Als ik in weken tel,
weet ik niet van einde en begin.
als ik de dagen…

De weerman nam het woord ‘lente’ in de mond
vandaag, op het achtuurjournaal.
Hoeveel uur sliep ik vannacht en
wanneer zag ik je voor het laatst?
Stof.
Wie telt, valt af.

Mijn hoofd kraakt.
Niet geschikt voor zielenvragen.
De bedoeling
komt met overgave.
Betraand en onverwacht.

© Riekie Weijman