Ik huilde al voordat ik het cadeau had uitgepakt.
Niet om wat er in zat.
Maar omdat we dat helemaal niet afgesproken hadden,
een gedicht,
mooi papier,
zachte ogen in een zelfverzekerde oogopslag
en dan ook nog dat boek
dat met stip
bovenaan mijn niet-bestaande verlanglijst stond.
Toen ik de woorden las,
dacht ik dat ik in Amsterdam,
of New York was.
Of ergens ver in de wildernis
waar ze blijkbaar
dit soort mooie woorden schreven.
Toen kwam ik terug
en zei ik dankjewel.
De kunst van het ontvangen
zit ‘m in de kunst van het geven.
Gedicht: Riekie Weijman
‘Soms ben ik bang dat
jullie door zullen krijgen
dat ik maar gewoon ben,’
zei de jongen.
‘Voor liefde hoef je niet
buitengewoon te zijn,’
zei de mol.
Uit: De jongen, de mol, de vos en het paard
– Charlie Mackesy
Geef een antwoord