Je zou kunnen zeggen dat het allemaal wel wat vrolijker had gekund.
Dat de vogels wel wat hoger hadden mogen vliegen,
de appeltaart een vollere smaak
en dat de kaarten een ander verhaal hadden verteld
als ze beter waren geschud.
Maar de zee golfde en gaf.
Ze verdubbelde de zon
straalde kilometers rond
en waste de tranen af.
De aarde vroeg
‘ben je er nog?’,
losgewoeld, de zenuw nog maar net onder de grond,
de oogst zowel bitter als zoet.
En ook de andere elementen
brachten hun deel.
De lucht tilde aan het geheel
iets minder zwaar,
het vuur gaf de boel soms een hens dit jaar
en de ether stond al die maanden aan.
Alles was gegeven.
Alles wat moest, was gedaan.
Geef een antwoord