‘Ik zou mijn agenda net zo goed bij het oud vuil kunnen gooien, mijn leven zit tenslotte in mijn hoofd. En niet alleen mijn leven, mijn lijf ook. Mijn voeten zijn mijn hoofd, mijn buik is mijn hoofd, en naast mijn lijf zitten er ook mijn lijstjes, mijn plannen en de plannen van een ander. Eerlijk gezegd begrijp ik niet waar onze lieve heer / de evolutie / het leven het idee vandaan haalde om mijn kop ook nog een romp en ledematen met inhoud te geven. Ik had het leven beter afgekund met enkel mijn hoofd.’
*Stilte.*
‘Misschien moet je eens in je nier gaan zitten. Gewoon om te kijken wat er gebeurt.’ Ze keek me aan en in haar blik zag ik dat het haar ernst was.
‘Is dit soms NLP?’, grapte ik nog. ‘Mindfulness?‘ Maar er was geen ontkomen aan. En zo toog ik gisteren naar mijn eerste les no-nonsense aandachtstraining.
Daar leerde ik gedachten op wolkjes zetten.
Mijn wolk werd al gauw een boot, maar beide voeren aardig bij de wind.
Wat volgde was een avond die stilte ademde.
Ook gedachten op wolkjes zetten? Kijk dan hier.
Geef een antwoord