Ze kieperde eerst de wijn achterover en zei het toen.
‘Ik deug niet.’
Er was geen speld tussen te krijgen.
De stilte kraakte in de kamer.
Een haartje van haar wimper trilde.
Het verraadde
de oorlog tussen het vastgevroren ijs
aan de oppervlakte
en de onderhuidse hoop
achter alles wat ze zag.
In het stokken van mijn eigen adem
voelde ik dat liefde naakt
op tafel lag.
© Riekie Weijman.
Meer lezen? woordenvooralles.nl
Geef een antwoord