Ik zie energie van toen.
Ze danst op de schouders
van anderen
die ik niet ken,
en toch zo ken.
Ze zoekt
ze kijkt
ze drinkt
ze beweegt verlegen
en na twaalf uur
swingt ze vol overgave.
Moed gekregen door
verstreken uren
waarin bier
wodka werd.
Soms landt ze om vier uur ’s nachts
keurig op haar voetjes.
Vaak schaaft ze haar kin.
In mijn herinnering
werd ik altijd door de snackbar thuisgebracht.
Geef een antwoord