Ik voelde iets op mijn schouder tikken en toen ik omkeek was daar niemand.
Dat kon ook niet, want mijn stoel stond tegen een muur.
Links van mij mijn vrouw,
die met haar eigen dingen bezig was.
Rechts van mij
alleen mijn jas.
De film begon.
Over een vrouw die
was zij een man geweest
nu op de voorpagina’s van alle geschriften zou staan.
In plaats daarvan werd zij verbannen
in haar wijsheid miskend
en tot hoer verklaard.
Al duizenden jaren.
Is de macht in handen van mensen
die daar niet mee om kunnen gaan.
Wordt de opdracht
bij geboorte vergeten.
Het verschil tussen een fout
en een spelfout
is een universum waard.
Het grotere doel is
om ons een voor een te winnen
door ons heel subtiel aan te tikken.
Gedicht: Riekie Weijman
Schilderij Mary Magdalene: Tanya Torres
Geef een antwoord