VW

Onze koude voeten werden warm gehouden
door de hond.
Ze verhoogde de temperatuur aan mijn tenen
met tenminste 7 graden
naar net
boven het vriespunt.

Als zij zich omdraaide
schoof mijn kussen automatisch
het gordijn een stukje opzij.
Maar dat waren geen dingen
waar wij op dat moment van wakker lagen.

Er ontsnapten wolkjes als ik praatte.
En ook als ik huilde
van geluk.

Het ijsberenvest dat ik droeg
maakte het toch al krappe bed
nog een stukje kleiner.

Er liep iemand op het gras voorbij.
Ik stootte mijn elleboog.
En zestig keer mijn hoofd.
Ik voelde me nog nooit zo vrij.