Ik zie je nergens
waardoor je overal bent waar ik ga.
Thuis, waar op jouw plek nu een poesje slaapt,
tijdens elke wandeling
die doorgaans toch om jou draaide
en op het strand.
In en uit het water,
balletjes en stokken achterna
oren omhoog en ogen die hoopvol
om nog een rondje rennen vragen.
Waar je levend de kunst beheerste
om aanwezig en tegelijkertijd
onopvallend te zijn
zal je na je oversteek
nooit uit beeld verdwijnen.
Onze allerliefste Yara.
Geef een antwoord