De sneeuw ving mij op
maar het was met zoveel tegenzin dat
mijn helm ervan in tweeën brak.
Ik durf wel te beweren dat de berg er even van bewoog,
hij mompelde
bozig
gedonder.
De dokter beeldde in het Duits
een oneindige ruimte uit.
Op de kalender wees ze de maanden aan.
Ik vroeg me af
of ze misschien zwanger was.
Toen ik wegliep
bleven alle inzichten achter
en leerde ik tijdloos wachten.
© Riekie Weijman. Meer lezen? Klik hier.
Geef een antwoord